Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Γνωρίζει ο πρωθυπουργός το Ασφαλιστικό;

Διαβάζοντας το χθεσινό  άρθρο του πρωθυπουργού μας στην Tagesspiegel (εδώ) αισθάνθηκα αμήχανα για τον τρόπο που μεταχειρίζεται τους αριθμούς. Κατανοώ βέβαια και συμμερίζομαι την αγωνία του να πείσει τον Γερμανό φορολογούμενο ότι ο Έλληνας συνταξιούχος δεν είναι πιο προνομιούχος, ώστε να συναινέσει σε μια πιο γενναιόδωρη στάση της χώρας του προς τη δική μας. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει, κατά τη γνώμη μου, μόνο παραθέτοντας αξιόπιστη τεκμηρίωση και με λογικούς συνειρμούς. Αλλιώς εκτίθεται και ο ίδιος και η χώρα μας.


Αναφέρει, λοιπόν, στο άρθρο του ο πρωθυπουργός ότι «η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα από 11,7% του ΑΕΠ το 2007 έφτασε στο 16,2% το 2013».

Το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι ένα δεδομένο που πανεύκολα, όπως όλοι ξέρουμε, μπορεί να βρει στο διαδίκτυο κάθε Ευρωπαίος. Για το 2007 ήταν 232,8 δισ. Και χρησιμοποιώντας τα νούμερα του πρωθυπουργού (11,7% του ΑΕΠ ) συμπεραίνει ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα το 2007 ήταν 27,2 δισ. ευρώ. Αντίστοιχα, το 2014 το ΑΕΠ της χώρας μας ήταν 182,4 δισ. Και πάλι χρησιμοποιώντας τα νούμερα του πρωθυπουργού (16,2% του ΑΕΠ), συμπεραίνει ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα το 2013 ήταν 29,5 δισ. ευρώ. Αυξημένη δηλαδή κατά 8,5% σε σχέση με το 2007, ενώ στο ίδιο διάστημα το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 21,6%.

Ο καλοπροαίρετος Ευρωπαίος αναγνώστης θα αναρωτηθεί αμέσως πώς γίνεται να μην  βλέπουμε το πρόβλημα: ενώ το ΑΕΠ μειώθηκε πολύ στο ίδιο διάστημα αυξήσαμε τις συνταξιοδοτικές μας δαπάνες. Και, κυρίως, πώς γίνεται να αρνούμαστε να το αντιμετωπίσουμε, αρκούμενοι στην αιτιολογία της μείωσης του ΑΕΠ. 

Ο ίδιος καλοπροαίρετος αναγνώστης στην ίδια παράγραφο διαβάζει ότι «ο αριθμός των συνταξιούχων δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα ενώ το ύψος των συντάξεων έχει συρρικνωθεί δραματικά από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν».

Αν πιστέψει τη δήλωση πως «ο αριθμός των συνταξιούχων δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα», κι εφόσον η συνταξιοδοτική δαπάνη -το διάβασε παραπάνω- είναι αυξημένη, θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως οι συντάξεις δεν έχουν μειωθεί. Αν, όμως, πιστέψει τη δήλωση πως «το ύψος των συντάξεων έχει συρρικνωθεί δραματικά», εφόσον, είδε αυξημένη τη δαπάνη, θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο αριθμός των συνταξιούχων έχει αυξηθεί ακόμα πιο δραματικά. Συνδυάζοντας και τα δύο θα καταλήξει είτε πως ο πρωθυπουργός της Ελλάδας αγνοεί το θέμα, είτε πως του λέει ψέματα. Οπότε αυτομάτως η αξιοπιστία του άρθρου υπονομεύεται και εμπεδώνεται η άποψη πως η Ελλάδα έχει ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν θέλει να αναγνωρίσει.

Στο ίδιο άρθρο ο πρωθυπουργός επανέλαβε, όπως και στη Le Monde (εδώ), ότι τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία ζημιώθηκαν από το PSI κατά 25 δισ. ευρώ. Μα 25 δισ. ήταν όλα κι όλα, το σύνολο των τοποθετήσεων των Ταμείων (εδώ), προ του PSI! Ειδικά τα ασφαλιστικά ταμεία τα κουρέψαμε κατά 100% και όχι κατά 53,5%;

Κανείς δεν έχει την απαίτηση από τον πρωθυπουργό να γνωρίζει πρωτογενώς όλα ανεξαιρέτως τα δεδομένα όλων των ελληνικών ζητημάτων ή να γράφει ο ίδιος τα άρθρα του. Έχει συμβούλους, επιτελεία και υπουργούς που τον πληροφορούν και συγγράφουν. Είναι εμφανές πως χρειάζεται να προσπαθήσουν περισσότερο, ειδικά όταν τα άρθρα περιέχουν αριθμητικά δεδομένα και προορίζονται να επηρεάσουν την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.

Όσο για την ελληνική κοινή γνώμη, τον Έλληνα πολίτη και φορολογούμενο, το ερώτημα τίθεται ήδη στον τίτλο του άρθρου. Το συμπληρώνω μάλιστα με αγωνία: Ο πρωθυπουργός μας, ο οποίος χειρίζεται τη διαπραγμάτευση, γνωρίζει καλά το Ασφαλιστικό, που κατά τα λεγόμενά του, αποτελεί casus belli, τη μία από τις δύο κόκκινες γραμμές της συμφωνίας με τους εταίρους; Ή «θα πάμε αδιάβαστοι», με λάθος νούμερα;  

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Protagon στις 18/6/2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου