Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Περί Φορολογικών συντελεστών & Υπουργικών ιδεοληψιών

Η συνέντευξη του υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου σχετικά με τη «μείωση της φορολογίας και την ανάπτυξη» και οι θεωρίες που ανέπτυξε έκρυβαν ενδιαφέροντα παράδοξα τα οποία καλό είναι να αποκωδικοποιήσουμε

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Ο λαϊκισμός των συντάξεων

Δεν είναι μόνο ύποπτη είναι πια και αποδεδειγμένα επικίνδυνη η επιλεκτική ευαισθησία του πολιτικού συστήματος για τα προβλήματα που προκάλεσε η κρίση στην συμπαθή τάξη των συνταξιούχων, νέων και γέρων.

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Το βραχυπρόθεσμο «ΤΙΠΟΤΑ» της διαπραγμάτευσης

Όσοι πανηγυρίζουν, κοροϊδεύουν. Το Eurogroup ανακοίνωσε τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που βελτιώνουν μεν το «προφίλ» του χρέους όμως η νέα ελάφρυνση είναι ελάχιστη. Το αποτέλεσμα δεν δικαιολογεί θριαμβολογίες αφού ουσιαστικά η υποχώρηση των εταίρων ήταν μηδενική

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Συμφωνία για το χρέος: Φύκια για μεταξωτές κορδέλες

Τον περασμένο Μάιο η κυβέρνηση ξεκίνησε την αφήγηση μιας νέας «επιτυχίας». Κι αυτό επειδή η αοριστία των μέτρων που συμφωνήθηκαν δεν επιτρέπει να αντιληφθούμε το μέγεθος της υποχώρησης, πόσο λιγοστά πέτυχαν εκείνοι που θα διέγραφαν το χρέος

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ποιος φούσκωσε το έλλειμμα

Αντί για στόχους ανάπτυξης κυνηγάμε φαντάσματα, αντί για τους πραγματικά υπεύθυνους, σύρεται ξανά και ξανά και επί ματαίω ο Ανδρέας Γεωργίου σε ανακρίσεις. Επτά χρόνια μετά συζητάμε ακόμα το ύψος του ελλείμματος του 2009, επειδή ένα τμήμα του πολιτικού συστήματος επέλεξε αυτό το πεδίο για να συγκαλύψει την κρίσιμη και τοξική συνεισφορά του στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας. Και καλλιέργησε ένα μύθο για το «πραγματικό» έλλειμμα του 2009.

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Μύθοι και αλήθειες για το 4ο Μνημόνιο

Μία απόπειρα επεξήγησης: γιατί οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μετά το 2018 θα συνεχίσουν να καλύπτονται από ευρωπαϊκά κεφάλαια (4ο Μνημόνιο), γιατί το 4ο Μνημόνιο συνδέεται με την ελάφρυνση του χρέους και γιατί δεν εξαρτάται από την έξοδο στις αγορές

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

«Κόκκινα» στεγαστικά: Το παράδειγμα της Ισλανδίας

Καθυστερώντας μέχρι να βρούμε τον πιο δίκαιο διακανονισμό, το πρόβλημα διαιωνίζεται και, τελικά, είναι άλλοι οι αδικημένοι: Οι μεν με τα κόκκινα δάνεια μένουν στα σπίτια τους χωρίς να πληρώνουν ούτε ενοίκιο ούτε δόση, ενώ οι άλλοι στερούνται κάθε ευκαιρίας χρηματοδότησης.

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Το Σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής

Ενα ασφαλιστικό ταμείο τοποθέτησε μεγάλο μέρος των αποθεματικών του αγοράζοντας μετοχές σε υψηλές τιμές, εξυπηρετώντας συμφέροντα αλλότρια από την αξιοποίηση της περιουσίας του Ταμείου, με ενθάρρυνση και κάλυψη της κυβέρνησης. Ολο αυτό, για την Τράπεζα Αττικής...

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Συμπτώσεις & Διαπλοκή

Η εβδομάδα που πέρασε ήταν για κάποιους εβδομάδα συμπτώσεων, για άλλους εβδομάδα συμπτωμάτων. Η Αντιπολίτευση κατηγόρησε την Κυβέρνηση ότι επιχειρεί να στήσει δίκτυα διαπλοκής στην ενημέρωση, τη Δικαιοσύνη και το τραπεζικό σύστημα. Και η Κυβέρνηση απάντησε ότι πρόκειται για συμπτώσεις, μια συστοιχία συγκυριών, καθώς θεσμοί ανεξάρτητοι μεταξύ τους (κυβέρνηση- δικαιοσύνη- βουλή) λειτουργούν επ΄ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Οι όψιμες αλήθειες του Δραγασάκη για το χρέος

Οι αλήθειες του αντιπροέδρου της κυβέρνησης για το χρέος ήταν απλές, υπεύθυνες και λογικές προτάσεις – προκλητικές βέβαια για τους κατ' επάγγελμα επαναστάτες που εθίστηκαν στη συνωμοσιολογία. Με μια υποσημείωση: ήταν o ίδιος που μας οδήγησε στην αυτοκαταστροφική πορεία του 2015

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Το μέτρο της αποτυχίας μας: Σύγκριση Ελλάδας-Πορτογαλίας

Με αφορμή τη σύνοδο των μεσογειακών χωρών στην Αθήνα, συγκρίνουμε την πορεία Ελλάδας και Πορτογαλίας στα χρόνια του ευρώ. Η σύγκριση μπορεί να εκληφθεί και ως το μέτρο της αποτυχίας μας. Εξηγεί ίσως και γιατί δεν βρήκαν ποτέ ευήκοα ώτα οι προσπάθειες των ελλήνων πρωθυπουργών να χτίσουν «συμμαχία του Νότου». Κανείς δεν θέλει να συμμαχήσει με μια χώρα παράδειγμα προς αποφυγήν…

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Ποιος πληρώνει για τις τηλεοπτικές άδειες

Οπως αποδείχτηκε και με τη δημοπρασία για τα κανάλια, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να δημιουργήσει πλούτο για τη χώρα και για τους πολίτες της. Επιβαρύνει διαρκώς την οικονομία και την επιχειρηματική δραστηριότητα. Και μοιράζει κατά φαντασίαν ό,τι αποσπά τάχα απ΄αυτήν

Πέμπτη 18 Αυγούστου 2016

Οι τελευταίοι αντιμνημονιακοί μύθοι

Η ΑΥΓΗ επί δεκαετίες βρισκόταν στην πρωτοπορία της καλλιέργειας και χειραφέτησης της ελληνικής Αριστεράς. Σήμερα πρωτοπορεί στην καλλιέργεια μύθων, στη χειραγώγηση και στην αποβλάκωση. Στο κύριο άρθρο της 4ης Αυγούστου, τα μνημόνια αποδίδονται στον «εκτελεστή» (Α. Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ) και τους «εντολοδότες» του (Γ. Παπανδρέου, Γ. Παπακωνσταντίνου, Α. Σαμαράς, Ευ. Βενιζέλος) οι οποίοι «εξαπάτησαν τη χώρα και τους Έλληνες με ψεύτικα στοιχεία, συμπράττοντας με ξένα συμφέροντα, απολαμβάνοντας τις ηδονές της εξουσίας…».

Κυριακή 31 Ιουλίου 2016

Μπορεί ο Τσίπρας να οδηγήσει στην ανάπτυξη;

…Θα μπορούσε. Αλλά δεν μπορεί
Ο νέος Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ρεαλιστής, έμπειρος πια και ήπιος, αφοσιωμένος ευρωπαϊστής: ο Πρωθυπουργός που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση. Αναμφίβολα, είναι σπουδαίο χαρακτηριστικό να μη φοβάσαι ν’ αλλάξεις, να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Ειδικά αν είσαι Πρωθυπουργός και τα λάθη σου επηρεάζουν αρνητικά εκατομμύρια ανθρώπους. Είναι όμως πολύ κρίσιμο να μαθαίνεις γρήγορα. Και να κατέχεις τα βασικά ήδη, πριν αναλάβεις: πώς λειτουργεί ο κόσμος, η οικονομία, οι διεθνείς συσχετισμοί, πώς επιλέγεις συνεργάτες. Αλλιώς, αν ορκίζεσαι Πρωθυπουργός χωρίς να διαθέτεις ήδη αυτές τις στοιχειώδεις γνώσεις και δεξιότητες, στη διάρκεια της μαθητείας σου μπορεί να προκαλέσεις καταστροφική ζημιά, τόση που είναι αδύνατο να τη διορθώσεις ο ίδιος.

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Οι έξι μήνες που διέλυσαν τη χώρα

Ένας απολογισμός για το τι πραγματικά προκάλεσε στην οικονομία και στη χώρα το πρώτο εξάμηνο της πρώτης φοράς Αριστερά. Η ελληνική ιδιαιτερότητα των capital controls, ο μύθος των χαμηλών πλεονασμάτων, τα χαμένα χρόνια, οι χαμένες θυσίες και οι παράλογοι πανηγυρισμοί...

Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Οι ζημιές του Κράτους από τις Τράπεζες – Το ρεκόρ του ΣΥΡΙΖΑ!

Ένα καίριο κτύπημα την κατάλληλη στιγμή μπορεί να είναι καταλυτικό. Την κρίσιμη στιγμή μικρότερης έντασης αίτια μπορεί να έχουν δυσανάλογα καταστροφικά αποτελέσματα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορώ να κατανοήσω το μέγεθος της καταστροφής που επέφερε η Κυβέρνηση Σύριζα στην οικονομία σε τόσο μικρό διάστημα. Η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (2015) προσφέρεται για ποσοτικοποίηση και επιμέτρηση της οικονομικής επίδοσης της Κυβέρνησης. Και τα νούμερα που προκύπτουν είναι «αμείλικτα»  Η ζημιά που έχει υποστεί  η ελληνική Δημοκρατία, ο Έλληνας φορολογούμενος από την χρεοκοπία των Τραπεζών, πλησιάζει τα 35 δις στην καλύτερη περίπτωση, και τα μισά είναι έργο των  Κυβέρνησεων του Αλέξη Τσίπρα! 

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Brexit vs Grexit: Τι πληρώνουν οι Βρεττανοί, τι εισπράττουμε εμείς

Στους Βρετανούς η ΕΕ κοστίζει 25 πένες την ημέρα. Στην Ελλάδα το νούμερο είναι αρνητικό, δεν πληρώνουμε τίποτα. Αυτό το ήξερε ο Πρωθυπουργός. Και γι' αυτό έστριψε ανάστροφα το τιμόνι του «Οχι». Για τους βρετανούς δημαγωγούς τα πράγματα είναι διαφορετικά

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016

Γιατί τόσο ψέμα, γιατί τόσο μίσος;

Σε αυτό το άρθρο αποδομείται ένας δημοφιλής μύθος σχετικά με πρόστιμα δισεκατομμυρίων που χαρίστηκαν σε Βαρδινογιάννη & Λάτση...

 Κατά την άποψη του Ανδρέα Νεφελούδη, οι μισοί την Τετάρτη στο Σύνταγμα θα είναι όσοι έκλεψαν τον πλούτο του ελληνικού λαού. Αν αυτή ήταν φράση ανθρώπου που δεν ξέρει γράμματα, σε ένα καφενείο, η άποψή του για το δημόσιο χρέος θα ήταν αποδεκτή. Αλλά είναι εκτίμηση μέλους της κυβέρνησης που ήρθε να σώσει τη χώρα...

Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Τρέφει ταξικό μίσος ο Σύριζα για τους χαμηλοσυνταξιούχους;

Έχουμε δει πολλά ιδεολογικά παράδοξα στον τρόπο άσκησης της οικονομικής πολιτικής στη χώρα μας. Ένα πρόσφατο είναι ο τρόπος που η κυβέρνηση Σύριζα  μεταχειρίζεται τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Στον ενάμιση χρόνο της υπερήφανης προστασίας των συνταξιούχων έχει προλάβει να μειώσει τα έσοδα των τωρινών συνταξιούχων μέσω τεσσάρων δράσεων συνολικού ύψους 2 δισ.€, με τα βάρη να κατανέμονται άνισα εις βάρος των χαμηλοσυνταξιούχων.  Αναλυτικά οι μειώσεις έχουν ως εξής:

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Η αριθμητική της ελάφρυνσης του χρέους


Στη συζήτηση για την εξέλιξη του ελληνικού χρέους έχει χαθεί η αριθμητική/οικονομική διάσταση του ζητήματος - πολλοί παίκτες, αντικρουόμενα πολιτικά συμφέροντα, επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις, έντονη ίντριγκα και σεναριολογία. Άλλοτε ακούμε ότι χωρίζει άβυσσος το ΔΝΤ απ΄την Ευρώπη, άλλοτε ότι οι διαφορές είναι μικρές.  

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Η ανατομία του δημόσιου χρέους

Πώς θα ελαττωθεί το ελληνικό χρέος όταν τα συνθήματα για μονομερείς διαγραφές αποδεικνύονται... αυταπάτες και η ονοµαστική του μείωση έχει αποκλεισθεί από την Ευρώπη; Ακολουθεί αναλυτικός οδηγός για το τι συνέβη - ειδικά τα τελευταία χρόνια - αλλά και τι μπορεί να συμβεί στο εξής.

Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Κάνουν λάθη οι συνδικαλιστές;

Η τακτική που επέλεξαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των αυτοαπασχολούμενων ήταν λανθασμένη. Αντί για μια δίκαιη και ρεαλιστική διεκδίκηση χαμηλότερων εισφορών επέλεξαν την εκ των προτέρων χαμένη μάχη για τη διατήρηση της αυτονομίας των ταμείων τους. Ιδού γιατί

Κυριακή 1 Μαΐου 2016

Οι Μύθοι του Υπουργού και η πραγματικότητα όλων μας


Έχω γράψει και παλιότερα εδώ πως αυτή η Κυβέρνηση έχει πρόβλημα με την αριθμητική. Ίσως γιατί  η αριθμητική είναι αντιδημοκρατική. Έχει το δυσάρεστο χαρακτηριστικό ότι το αποτέλεσμα δεν επιδέχεται διαφορετικής άποψης.  Όμως δεν παραιτούνται. Επιμένουν σε ανακριβή, άρα ψευδή νούμερα. Δύναμή τους είναι η επανάληψη, η επιτηδευμένη παραπληροφόρηση και φυσικά η άγνοια.
Πρόσφατο παράδειγμα ο  Υπουργός Επικρατείας εδώ, που με μια  σειρά από Πίνακες υπό τον εμπνευσμένο τίτλο «Μύθοι & Πραγματικότητα» επιδόθηκε σε ρεσιτάλ «ενημέρωσης» στα social media την ώρα που οι πολίτες παρέμεναν αποκλεισμένοι από την επαγγελματική ενημέρωση.

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Είναι το χρέος της Ελλάδας βιώσιμο;

Η συζήτηση για τη βιωσιμότητα του χρέους αποδείχτηκε αντιπαραγωγική, κυρίως επειδή υποβάθμισε και παραγνώρισε άλλους σημαντικούς- σημαντικότερους- παράγοντες που συνδιαμορφώνουν το οικονομικό και επιχειρηματικό κλίμα...

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Τα λουκέτα της διαπραγμάτευσης

Η Ηλεκτρονική Αθηνών έκλεισε, τουλάχιστον 450 εργαζόμενοι πέρασαν στην ανεργία. Ο ιδιοκτήτης απέδωσε τη δυσάρεστη εξέλιξη στα capital controls, έδωσε όμως αργότερα και πιο επαρκείς εξηγήσεις. Και καλό θα είναι η κυβέρνηση να αφουγκραστεί τον κ. Στρούτση αντί να σκιαμαχεί μαζί του, γιατί στη θέση του βρίσκονται χιλιάδες άλλοι επιχειρηματίες.
Η  Ηλεκτρονική δραστηριοποιούνταν σε κλάδο με ελαστική ζήτηση και υπέστη μεγάλη πίεση στην κρίση. Ο τζίρος της είχε υποχωρήσει ήδη κατά 70% πριν τα capital controls. Αντιμετώπιζε ισχυρό ανταγωνισμό από διεθνείς κολοσσούς που διέθεταν σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Δύο απ΄τα πλεονεκτήματα αυτά, η πρόσβαση σε πίστωση και το κόστος χρήματος, έλαβαν διαστάσεις υπαρξιακού αδιεξόδου για τις ελληνικές επιχειρήσεις την περίοδο της κρίσης. Η εταιρεία λοιπόν μπορεί να μην τα κατάφερνε έτσι και αλλιώς -αυτό δεν θα το μάθουμε – αλλά κατανοώ απολύτως τις αιτιάσεις του κ. Στρούτση.

Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Το ελληνικό χρέος πριν και μετά την αναδιάρθρωση (PSI, OSI) του 2012

Δείτε εδώ ένα διδακτικό video που περιγράφει την εξέλιξη του χρέους, το πρόβλημα της υπερχρέωσης και της υπερβολικών ελλειμμάτων και τις παρεμβάσεις που έγιναν στο χρέος μέσω του PSI και του OSI. Το video προβλήθηκε στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο  ekyklos στις 11/4/2016.
Στη κατασκευή του video πολύτιμη ήταν η συνεισφορά του κ. Κορίκη

Η ακτινογραφία του Ασφαλιστικού

Σε 14 ενότητες όλα όσα θεμελιώδη πρέπει να γνωρίζουμε για το Ασφαλιστικό μας σύστημα: οι δυσλειτουργίες και τα αίτια της κατάρρευσης, η ιστορική εξέλιξη των βασικών μεγεθών από το 1995, τα σημερινά οικονομικά και δημογραφικά στοιχεία, οι μελλοντικοί κίνδυνοι, η σύγκριση με άλλες χώρες. Η παρουσίαση δεν υπεισέρχεται σε εξαντλητικές τεχνικές λεπτομέρειες. Στόχος είναι η αξιόπιστη ενημέρωση του μη ειδικού αναγνώστη, με τρόπο εύληπτο και ευσύνοπτο. Όχι μόνον επειδή δεν νοείται αξιόπιστη γνώμη χωρίς γνώση. Κυρίως επειδή η αντίληψη της κοινής γνώμης για το Ασφαλιστικό περιέχει σύγχυση, ανακρίβειες, δράκους και Αη-Γιώργηδες. Και καθώς προσγειωνόμαστε τώρα στον νέο κόσμο χωρίς δανεικά, η γνώση της πραγματικότητας είναι απαραίτητη για να αναλάβουμε, πολίτες και πολιτικοί, την ευθύνη που μας αναλογεί και για το παρελθόν και για το μέλλον που χτίζεται σήμερα.

Διαβάστε το άρθρο εδώ Protagon 11/4/2016

Κυριακή 10 Απριλίου 2016

Τόσο κοντά, τόσο μακριά

Η ετήσια έκθεση του Μάριο Ντράγκι μας υπενθύμισε πόσο κοντά βρεθήκαμε την άνοιξη του 2014 στην έξοδο από την κρίση. Και πόσο μακριά από αυτήν την έξοδο είμαστε τώρα...
Ανοιξη 2014. Ο Πρεμ Γουάτσα, ιδιοκτήτης της Fairfax, πολύ επιτυχημένος επενδυτής, τοποθέτησε μισό δισ. στην Eurobank. Προφανώς γνωρίζοντας τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών. Επένδυσε στη Eurobank γιατί εκτιμούσε πως η ανάκαμψη της οικονομίας ήταν προ των θυρών. Ο κ. Γουάτσα γνώριζε αυτό που δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι Ελληνες, πόσο κοντά στην έξοδο βρεθήκαμε την άνοιξη του 2014.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Εχει χιούμορ το ΔΝΤ;

Αν κάποιος επιδιώκει κατά τη διαπραγμάτευση να εξασφαλίσει προνόμια στους εύπορους, είναι νεοφιλελεύθερος και εχθρός των φτωχών. Λογικό και το ισχυρίζεται το ΥΠΟΙΚ με διαρροές στον χθεσινό Τύπο. Περιγράφει έτσι το διαχρονικό εχθρό, το ΔΝΤ, που κατά το ΥΠΟΙΚ είναι, επιπροσθέτως, και ιδεοληπτικό, στερείται σοβαρότητας και επάρκειας στην οικονομική επιστήμη. Και τώρα κατηγορείται ότι ζητά μείωση του αφορολογήτου για όλους. Και για τα υψηλά εισοδηματικά κλιμάκια με εισοδήματα άνω των 40.000€.

Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

To Ασφαλιστικό είναι η αιτία. Και το κλειδί της εξόδου.

To Ασφαλιστικό είναι η αιτία. Και το κλειδί της εξόδου.
Παρακολούθησα την πολύ ενδιαφέρουσα ανοιχτή συζήτηση «Υπάρχει λύση στο Ελληνικό Πρόβλημα;» με την υπογραφή του «ekyklos.gr».
Επικεντρώνω την προσοχή μου σε τρία από τα πολλά και ουσιαστικά ερωτήματα της συζήτησης.
Ποια αίτια (και πολιτικές) δημιούργησαν την ελληνική κρίση;
Γιατί η Ελλάδα απέτυχε ενώ άλλες χώρες πέτυχαν την έξοδο από την κρίση;
Γιατί κατέρρευσε το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα;

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Οι αλήθειες του Αντιπροέδρου

Το Σάββατο στην εκπομπή «Μην πυροβολείτε την πολιτική!» (Αθήνα 9,84), ο Αντιπρόεδρος Δραγασάκης  πυροβόλησε το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ. 

Το Μεγάλο Σορτάρισμα

Ο υπουργός Περιβάλλοντος καθιστά ολοένα και πιο προσωπική τη θεσμική, νομική και διοικητική διελκυστίνδα της κυβέρνησης με την Eldorado Gold. Σε συνέντευξή του (23/2) στο πρακτορείο Bloomberg (εδώ) κατήγγειλε τον CEO της εταιρίας στην Ελλάδα, αποδίδοντας σε σορτάρισμά του την πτώση της μετοχής της εταιρίας. 
Σορτάρισμα είναι ένα στοίχημα που αναλαμβάνει κάποιος ποντάροντας στην πτώση της τιμής ενός αξιογράφου, μετοχής ή ομολόγου συνήθως. Παίρνει δηλαδή μια επενδυτική θέση προσδοκώντας να αποκομίσει κέρδη από την πτώση της τιμής του αξιογράφου.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Η πιο βαριά φορολογημένη ομάδα

Το τέλος της Μεταπολίτευσης βρίσκει την Ελλάδα πτωχευμένη και υπό δημογραφική κατάρρευση. Γερασμένη κοινωνία, με έναν από τους χειρότερους δείκτες γεννητικότητας στην Ευρώπη και μια οικονομική κρίση που επιτείνει περαιτέρω αυτήν τη δυσοίωνη τάση. Κι αν σ΄αυτά προσμετρήσουμε και την άρον-άρον φυγή του πιο δυναμικού και μορφωμένου τμήματος των νέων-  200 ως 300 χιλιάδες υπολογίζονται όσοι μετανάστευσαν την 5ετία- το ανθρώπινο κεφάλαιο καθίσταται πλέον είδος εν ανεπάρκεια,  ίσως μάλιστα να αποβεί καθοριστικός παράγοντας μιας άλλης επερχόμενης παρακμής. 

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

2η Φορά Ανερμάτιστη Διαπραγμάτευση

Τσίπρας, Δραγασάκης, Τσακαλώτος, Στουρνάρας και πολλοί άλλοι επαναλαμβάνουν την ίδια δήλωση: Η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί το συντομότερο, γιατί η ολοκλήρωσή της συνιστά αφετηρία δρομολόγησης θετικών εξελίξεων για την οικονομία. Ήδη από τον Σεπτέμβριο ο Πρωθυπουργός δήλωνε πως «στόχος είναι η ταχύτατη ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγηση για να ανοίξει η κρίσιμη συζήτηση για το ελληνικό χρέος» (25/9/2016 εδώ). 

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2016

Η βιωσιμότητα των προνομίων

Η ΑΔΕΔΥ προσέφυγε στο  ΣτΕ (28/12/2015 εδώ) ζητώντας να κηρυχθούν παράνομες και αντισυνταγματικές οι αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Πράγματι, οι δημόσιοι υπάλληλοι πλήττονται περισσότερο από τις αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που προβλέπει το 3ο Μνημόνιο. Πλήττονται περισσότερο διότι ανήκουν στην ομάδα που μέχρι τώρα, ακόμα και την περίοδο των μνημονίων, απολάμβανε τα περισσότερα προνόμια. 

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Η δημοσιονομική διάσταση του Ασφαλιστικού

Η διαγενεακή αλληλεγγύη είναι σε μεγάλο βαθμό ζήτημα δημοσιονομικό. Η δημοσιονομική ανευθυνότητα καταστρατηγεί την έννοια της αλληλεγγύης των γενεών. Στην περίπτωσή μας, η δημοσιονομική ανευθυνότητα των κυβερνήσεων και των συνδικαλιστικών ηγεσιών πριν την κρίση ακύρωσε κάθε πτυχή της αλληλεγγύης των γενεών: δανεικά για αυξήσεις μισθών και συντάξεων, δανεικά για μεγέθυνση της κατανάλωσης και πρόσκαιρη ευμάρεια, κι όταν η φούσκα των δανεικών  έσκασε, οι νέοι πλήρωσαν το τίμημα της ανευθυνότητας με υψηλή ανεργία.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Το λάθος με τις εισφορές στα Ταμεία

Είναι δυνατόν να διεξάγεται η συζήτηση για το ασφαλιστικό επί τη βάσει ενός σχεδίου, το οποίο υπολογίζει τις εισφορές των ασφαλισμένων με λάθος τρόπο; Με αυτή την κυβέρνηση, ναι! Ένα χρόνο τώρα, σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και όταν πρόκειται για μείζονα θέματα οικονομικής πολιτικής, έχει αποδείξει πως η σχέση της με τα ποσοτικά δεδομένα είναι «χαλαρή». Και, δυστυχώς, οι συνέπειες της χαλαρότητας αποβαίνουν τοξικές για τους πολίτες και τη χώρα.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Τράπεζα Αττικής: Η Παράλληλη Τράπεζα του ΣΥΡΙΖΑ

Το να επενδύει  ένα Ασφαλιστικό Ταμείο σε μετοχές είναι θεμιτό, πάγια τακτική σε όλο τον κόσμο. Το να έχει ζημιές από κάποιες επενδύσεις είναι μεν δυσάρεστο αλλά αποδεκτό επίσης. Κέρδη και ζημιές είναι έννοιες συνυφασμένες με τις επενδύσεις. Το να επενδύει όμως ένα Ταμείο αγοράζοντας μετοχές σε εξωπραγματικές τιμές πέρα από κάθε μέτρο αποτίμησης, εξυπηρετώντας συμφέροντα αλλότρια από την αξιοποίηση της περιουσίας του Ταμείου είναι πρωτοφανές και επικίνδυνο. Επιπροσθέτως, είναι τουλάχιστον απογοητευτικό ότι μετά από 6 χρόνια κρίσης, εν μέσω μιας επώδυνης ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, η κεντρική εξουσία διαχειρίζεται τα αποθεματικά των ταμείων για αλλότριους σκοπούς με ανευθυνότητα. Ωσάν να προσπαθεί η Κυβέρνηση, με ζήλο νεοφώτιστου, να ξεπεράσει τους προηγούμενους σε όλες τις αμαρτίες της μεταπολίτευσης.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

Επιλογές από μια μελέτη για το ασφαλιστικό

Το ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών) εκπόνησε πέρυσι μία πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη για το ασφαλιστικό κατά παραγγελίαν του Υπουργείου Εργασίας. Η μελέτη αναφέρεται σε πολλές αμαρτίες και στρεβλώσεις του ασφαλιστικού συστήματος, προτείνει μεταρρυθμίσεις αλλά παραμένει φυλαγμένη με μυστικοπάθεια στα συρτάρια της γραφειοκρατίας. Ακατανόητο γεγονός να μην δημοσιοποιούνται τόσο ενδιαφέρουσες, κατατοπιστικές και επίκαιρες μελέτες. Αφού λοιπόν δεν υπάρχει διάθεση δημοσίευσης της μελέτης, και ο μόνος τρόπος ενημέρωσης είναι ένα προσχέδιο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο (εδώ), παραθέτω αυτολεξεί μερικά ευσύνοπτα αποσπάσματά του. 
Και υπενθυμίζω ότι μας αφορά όλους και για έναν επιπλέον λόγο: τα μέτρα που λαμβάνονται για  το ασφαλιστικό επηρεάζουν όχι μόνο το επίπεδο και το χρόνο απονομής των συντάξεων αλλά και τη συμπεριφορά ολόκληρης της ελληνικής οικονομίας.

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

Το πολιτικό κεφάλαιο του Κ. Καραμανλή

Υπάρχει καλός και κακός κόσμος. Στον καλό κόσμο, οι σοσιαλιστές αυξάνουν τους φόρους για να χρηματοδοτήσουν αύξηση των δαπανών, ενώ οι φιλελεύθεροι μειώνουν τις δαπάνες του κράτους για να μπορέσουν να μειώσουν τους φόρους. Στον κακό κόσμο, οι σοσιαλιστές αυξάνουν τις δαπάνες χωρίς όμως να αυξήσουν τους φόρους, ενώ οι φιλελεύθεροι μειώνουν τους φόρους χωρίς να μειώσουν τις δαπάνες.  Η διαφορά μεταξύ καλού και κακού κόσμου δεν είναι ιδεολογική. Είναι μια κυβερνητική αξία, μια πολιτική αρετή, που στη χώρα μας ευδοκίμησε ελάχιστα: η δημοσιονομική υπευθυνότητα. Και στην περίοδο της χρεοκοπίας, που αποκαλούμε «κρίση», μάθαμε όλοι ότι δεν χρεοκοπήσαμε επειδή ασκήθηκαν φιλελεύθερες ή σοσιαλιστικές συνταγές διακυβέρνησης αλλά επειδή υπήρξε ένα ευρύ, βαθύ και διαχρονικό έλλειμμα δημοσιονομικής υπευθυνότητας.